رئیس شورای سیاستگزاری روزنامه «دنیای خودرو» در این باره نوشت:

حدود ربع قرن پیـش بحـث داغ صنـعت‌خـودرو ایران درباره ادغام شــرکـت‌هــای خودروسازی به‌ویژه ایران‌خودرو و سایپا و آغازگر آن هم یکی از مدیران جوان آن زمان بود که پس از بررسـی‌هـای کارشناسی مجاب شد که پیگیری آن با اصل ۴۴ قانون اساسی کاملا در تضاد و تناقض است.

در آن زمان دولت آقای احمدی‌نژاد بر سر کار و یکی از شعارهای محوری آن هم کوچک‌سازی دوِلت بود. اظهار نظر مشهور رئیس دولت مذکور درباره صنعت‌خودرو با جمله معروف «پراید کیلویی چند؟» شروع و برخلاف شعار محوری کوچک‌سازی دولت اقدام به تاسیس «شورای‌رقابت» نمود که برخلاف وجه تسمیه‌اش در عملکرد آن موضوعات دیگر را نیز شاهد بودیم.

این شورا که خود را فرا قوه‌ای می‌داند از آغاز تاسیس مامور تعیین و ابلاغ قیمتی به‌نام قیمت دستوری بود که هم‌اکنون مخالف آن شده که جای شکرش باقی است. قبل از ایجاد شورای‌رقابت وظایف آن را سازمانی به نام «سازمان حمایت از تولیدکننده و مصرف‌کننده» عهده‌دار بود که هم‌اکنون برخلاف شورای‌رقابت موافق تعیین و ابلاغ قیمت دستوری است که جای شگفتی بسیار دارد. این دو نهاد کاملا موازی هم بوده و در تضاد با یکدیگر عمل می‌کنند.

در ادبیات غنی فارسی ضرب‌المثل‌های فراوانی وجود دارد که تمامی آن‌ها دارای محتوا و حکمت خاص هستند و رای این دو نهاد موازی در مورد قیمت‌های دستوری ضرب‌المثل معروف «آشپز که دو تا شد...» را متبادر به‌ذهن می‌کند.

درمورد توقف یا ادامه کار یکی از این دو نهاد موازی مسئولان کشور به هر نحوی که مصلحت می‌دانند باید تصمیمات مقتضی را اتخاذ نمایند تا بخشی از شعار کوچک‌سازی دوِلت تحقق یابد و هم مانع از تشتت آرا در موضوعی واحد شده و هم بار مشکلات عظیم صنعت‌خودرو و یا دیگر سازمان‌ها و شرکت‌های تولیدی و صنعتی کاهش یابد. صنعت‌خودرو ایران هم‌اکنون از مشکلات فراوانی چون؛ چگونگی تامین ارز مورد نیاز، تورم بیش از حد نیروی انسانی، کیفیت نازل محصولات، عدم راهبرد مدون و توسعه‌گرا و... رنج می‌برد. درحالی که صنعت‌خودرو جهان با سرعت به‌سوی توسعه ره می‌پیماید، ما گرفتار این مشکلات که ریشه داخلی دارند و حاصل سیاستگزاری‌های نادرست و اجرای آن‌ها است، هستیم.

شایسته است که سیاستگزاران صنعتی و سایر مسئولان ذیربط مساله ضد توسعه قیمت دستوری را یک بار برای همیشه حل کنند تا دوست‌داران و دلسوزان صنعت‌خودرو ایران بیشتر به آینده آن امیدوار باشند.

فرجام سخن این‌که؛ با عنایت به توانمندی‌های صنعتی موجود کشور و به مصداق و آموزه متعالی این آیه شریفه «لیس للانسان الا ما سعی» اگر به خود بیاییم و فعل خواستن را به‌درستی صرف کنیم، می‌توانیم به‌تمام هدف‌های توسعه دست یابیم؛ وگرنه بعد از حدود ۶۰ سال باید بسراییم و بخوانیم:

هر پدیده به صنعت‌ خودرو

گرچــه با علم و فن بود مانوس

در مقـــام افــاده معنی

چون به ایران رسد شود معکوس